Plago-de-sant-Ro(-douço)
Persicaria mitis
Polygonaceae
Nom en français : Renouée douce.
Descripcioun :Sèmblo forço au pebre-d'aigo dins sa formo generalo. Pamens se destrìo d'aquéu d'aqui, d'abord qu'a pas la sabour pebrado, pièi se regardas la pichoto membrano subre li nous (ocrea) veirés de péu un pau long que parton de costo espesso (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Persicaria
Famiho : Polygonaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Persicaria mitis (Schrank) Assenov, 1966
(= Polygonum mite Schrank )
Senòbi(-sènso-arèsto)
Bromopsis inermis
Poaceae
Noms en français : Brome inerme, Brome sans arêtes.
Descripcioun :Aquéu senòbi trachis en mountagno. Ei pulèu grand (pòu faire mai d'un mètre) e formo uno bello paumo denso. Se recounèis à si fueio larjo (0,5 mm) e sènso péu alor que la lengueto èi courteto. Lis espiguet soun quàsi sènso aresto (i'a pamens uno pichoto sus la lemma - fotò). En basso Prouvènço, èi pas d'óurigino qu'es esta samena en ribo de camin, ounte se pòu trouba.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Bromopsis
Famiho : Poaceae
Tribu : Triticeae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Prado
- Camin
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Bromopsis inermis (Huds.) Fourr., 1869
(= Bromus inermis Leyss., 1761 )